धनगढी :  कैलालीका पत्रकार शेरबहादुर ऐर। यो नाम, जो आज धनगढीको पत्रकारितामा एउटा स्थापित पहिचान हो। तर, उनको यो यात्रा सहज थिएन, यो त अभाव, संघर्ष र जोखिमले भरिएको एक अविस्मरणीय गाथा हो। एलएन चोकको बालमन्दिर भवन देख्दा अझै उनका आँखामा धुमिल विगतका छायाँहरू नाच्छन्, जहाँ उनले जिन्दगीका एघारौँ वसन्त बिताए।

बाल्यकालको बज्रपात र अविचलित यात्रा
जन्मिएको ६ महिनामा बुवा गुमाएका शेरबहादुरले ३ वर्षको हुँदा आमालाई पनि गुमाए। डोटीको ऐरीगाउँबाट कैलालीस्थित बालमन्दिरसम्मको यात्रा उनलाई सम्झना छैन, तर समाजसेवी योगेन्द्रबहादुर शाहीको अभिभावकत्वमा उनको नयाँ जीवन सुरु भयो। बालमन्दिरमै पढ्दा दाइको मृत्युको खबरले उनलाई थप विक्षिप्त बनायो। अभिभावकविहीन यो बालकको संसार बालमन्दिरका आठ जना अनाथ साथी र ‘आमा’ जस्तै लक्ष्मी म्याडममा सीमित थियो। “वर्षैपिच्छे आमाको मुख हेर्ने दिन आयो, बुवाको मुख हेर्ने दिन आयो भन्छन्। मसँग त बाआमाको फोटो पनि छैन। अचेल त्यो दिन कहिल्यै नआइदिए पनि हुन्थ्यो ठान्छु,” उनी भावुक हुँदै सुनाउँछन्।

पत्रकारिताको काँडेतार र जोखिमका पल
कम्प्युटर टाइपिङबाट पत्रकारितामा होमिएका शेरबहादुरलाई हिमाल जोशी र भीम चौधरीले कलम चलाउन सिकाए। आज उनी रेडियो धनगढीमा समाचार सम्पादक छन् भने कैयौँ राष्ट्रिय अनलाइनमा संवाददाताका रूपमा काम गरिसकेका छन्। उनको यो पेसा ‘हलीको जिन्दगी’ जस्तै एकोहोरो र जोखिमपूर्ण छ। गत वर्ष स्वास्थ्य क्षेत्रको विकृतिबारे समाचार लेख्दा उनले टाउकोमा चोट खाए, तर यसले उनलाई झन् बढी खोज पत्रकारितामा सक्रिय बनायो। “जिन्दगी आफैँमा एक प्रकारको जोखिम हो। जोखिम मोल्दै यात्रा गर्नुमै आउँछ आनन्द,” उनी भन्छन्, “सत्यतथ्य कुरा ल्याउन डराउदिनँ।”

वर्तमानको चुनौती र भविष्यको आशा
आज पनि उनको दैनिकी अक्षरको खेतीमै बित्छ। फुटबलका राम्रा खेलाडी रहेका शेरु अहिले स्वास्थ्य, वातावरण र विपद् व्यवस्थापनमा कलम चलाइरहेका छन्। उच्च शिक्षा अध्ययनको भोक भए पनि आर्थिक अवस्थाले साथ दिएको छैन। नारायण गोपालका गीत सुन्दै र हिन्दी चलचित्र हेर्दै फुर्सद कटाउने शेरुलाई अब भने दुःखसुखमा साथ दिने जीवनसाथीको खोजी छ। “सास रहुन्जेलको आश भन्छन्। हेरौँ दैवको लीला के-के हुँदो रहेछ,” उनी भन्छन्, “आखिर पर्खाइकै एउटा गोरेटो न हो जिन्दगी पनि।” शेरबहादुर ऐरको यो कथाले जीवनका चुनौतीहरूलाई स्वीकार्दै कसरी अघि बढ्न सकिन्छ भन्ने प्रेरणा दिन्छ। के तपाईंलाई लाग्छ, यस्ता संघर्षका कथाहरूले युवा पुस्तालाई प्रेरणा दिन्छन् ?